ben buraya çok duygusal kızsal şeyler yazamıyorum çünkü;

1. tee-pee de okuyor (zor kadınım filan gibisinden.)
2. burası oğlan dolu (adımız iclal aydına çıkıyor.)

ama hani gece oluyor ya. hani herkes uyuyor ya. ben o zaman karşıdaki inşaat manzarasına karşı bir slim yakıp efkarlanıyorum. hem de neyle? şunla mesela. bukowskiden neyim eksik derim, mavi kuşum yok ama arabesk canavarım var en alasından. salıyorum geceleri ortalığa darmaduman ediyor saolsun.

insan kendiyle çok başbaşa kalınca herşeyin muhasebesini yapa yapaaaa afidirsing bünyenin içine sıçıyor. eskiden taptığın şeylerin bir boka benzemediğini, herşeyin zamanla nasıl şekil değiştirdiği filan görüyorsun. kafanda misal tarla kadar geniş hayal ettiğin bir bahçenin göt kadar bir yer olduğunu farkediyorsun nice zaman sonra, ki başıma gelmiştir ben çocukken . bir insan büyütmüşsün gözünde yıllar yılı, birden farkediyorsun küçülmüş, alçalmış filan mal gibi bişey olmuş. o noktadan sonra vur artık kafanı duvarlara. öl geber istersen, birşey değişmeyecek…

olay: gece gece adamı şapan şarkılar dinlemek filan gibisinden
yer: yatak odası
zaman: buna da oluyor bi 2 ay