Simdiki evimden yer olarak cok memnunum aslinda. Lakin boyut, arkadaslarini davet edince oturtacak yer bulamama, yedigin, calistigin, yattigin, dus aldigin yerin ayni olmasi, daha hayatlarinda yakindan modem gormemis komsularin bana internet kullanimi hakkinda tavsiye vermeleri, manyak ev sahibi, domino’s pizza’nin her siparis verisimde muhtemelen “hah gene bizim cocuk” diyor olusu gibi ufak tefek ama bir araya gelince beni artik rahatsiz etmeye baslayan nedenler dolayisiyla yeni ev bakiyorum. Birkac yere mail attim. Basvuru formu falan doldurdum. Hatta bir tanesine bakmaya gidicem yarin. Eski evin oralarda. Okula biraz mesafe artiyor ama biraya yakinlasiyor. Zaten bisiklet almak gibi planlarim da var. Her neyse yarin bir gidelim konusalim bakalim. Evi yakindan gorunce begenecek miyiz? Evde su anda yasayan arkadas beni kiraci olarak sececek mi? Bunlar hep yanit bulmasi gereken sorular. Gelismeler oldukca yine buradan bildiririm.

Gelelim 3. Geleneksel kjb Blog Kapatma Haftasi‘na. Artik valla gozum ariyor ha! Boyle, bir bilemedin iki ay gecince huzursuzlanmaya basliyorum. “kjb ne zaman kapatacak blogu?”, “bak 15 yazi oldu hala kapatmadi.” gibi dusunceler beni strese sokuyor. Sagolsun, empati yetenegi cok gelismis olacak ki, sonunda kapatti. Bir ay falan sonra ben “niye acmadi hala acaba?” diye endiselenmeye basladigimda da umarim ayni empati yetenegini kullanarak tekrar acar. Ondan sonra agustos gibi de 4.sunu kutlariz. Cok ironik yazdim ha. aisudfgoaisudgf. Yok lan sevdigimden yaziyorum ben oyle. OK. Bye.