Az once paranormal activity isimli filmi izledim. Sanirim kotu bir rip oldugu icin herkesin izlediginden farkli bir sona denk geldim. Normalde korku filmlerinden hazzetmem ama bu olmus be. Oyle sinema bilgim yoktur filmleri analiz edecek kadar ama yonetmen sanirim gece olmasindan korkmamizi istemis. resmen filmdeki karakterler gibi gece olmasin istedim bir ara. bir de kameramanin gorus acisinda olmamiz, bilmiyorum ne diyorlar o teknige, filme gercekcilik katmis. sanki ben kamerayi tutan kisiymisim gibi hissettim film boyunca. her korku filminde oldugu gibi bunda da karakterlerin tonla malligi var ama o da olmadan olmaz. izlemeyenler vardir diye pek de anlatmak istemiyorum. o yuzden eger izlemediyseniz ve izlemeden once filmden sahne ogrenmek istemiyorsaniz, yaziyi okumayi burada sonlandirin.

asagidaki sahnelerde gotum 3,5 atti.

– kizin yataktan cekilerek yerde suruklenmesi (bilenler sanirim film teknigi acisindan da sahane oldugunu soyleyeceklerdir. yani bu sahneyi beni bu kadar cok etkileyen baska bir sahneye benzetmem istense, moulin rouge! un baslangicindaki, sehire, uzaktan kamera ile yaklasma sahnesi derim. cok baba olmus)
– kizin gecenin bir vakti uyanip saatlerce ayakta hareketsiz beklemesi (ulan bu cok psikopat ya, o saate bakiyorsunuz altta ve manyaga donuyorsunuz izlerken)
– o’nun yataga girmesi (h@@@@@€€€€€æææææææßßßßßßßßßiktir dedigim sahne)
– kizin motele gitmeyelim dedikten sonra ibne ibne gulmesi
– cocugun kameraya firlatilisi

velhasili kelam boyle. izlemeye deger mi ona cok karar veremedim ama siradan bir korku filmi degil onu soyleyebilirim.